Η ανασυγκρότηση μιας πόλης οφείλει να περνάει από την Γειτονιά.
Η Γειτονιά δεν παρακολουθεί την εξέλιξη του κέντρου. Αυτή η διαφορά αντί να μειώνει τις ανισότητες, τις διευρύνει, με αποτέλεσμα όταν κινείσαι από το κέντρο στην γειτονιά, να νομίζεις ότι αλλάζεις πόλη.
Η Συζήτηση με τους κατοίκους σε γειτονιά της Παλιάς Κοκκινιάς ήταν για άλλη μια φορά πολύ ενδιαφέρουσα!
● Δρόμοι και πεζοδρόμια είναι κατεστραμμένα, μοιάζουν με βομβαρδισμένο τοπίο. Απουσιάζει η μέριμνα της Δημοτικής Αρχής. Απαιτείται πρόγραμμα σε έργα αστικής ανάπλασης.
● Αξιοποίηση ανενεργών κτηρίων για πολιτιστικές χρήσεις.
● Καταγραφή όλων των εγκαταλελειμμένων και αναξιοποίητων κτηρίων, αναζήτηση των ιδιοκτητών, εκπόνηση προγράμματος, εξυγίανσης, καθαρισμού.
● Δημοτική Συγκοινωνία-Σύνδεση της Γειτονιάς με το κέντρο της πόλης, αναβάθμιση του σιδηροδρομικού σταθμού και σύνδεση με Καμίνια και Παλαιά Κοκκινιά.
● Δημιουργία πάρκων Γειτονιάς
● Αξιοποίηση Στρατοπέδου Παπαδογιώργη
● Αξιοποίηση Τμήματος Στρατοπέδου Σικελίωνος
● Αξιοποίηση Οικοπέδου Εθνικής Τράπεζας ΣΑΠΟΡΤΑ
● Ανάδειξη Μουσείου των τρένων και δημιουργία Πολυχώρου Πολιτισμού.
● Ειδική μέριμνα για τα κτήρια και οικόπεδα που έχουν εξελιχθεί σε ωρολογιακή βόμβα. Έχουν μετατραπεί σε εστίες μόλυνσης και σε σκουπιδότοπους και είναι επικίνδυνα για την Γειτονιά.
Χρειάζονται πρωτοβουλίες και μέτρα, σε εφαρμογή του Νόμου, το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει. Η δικαιολογία ότι δεν έχουμε μηχανικούς στην πολεοδομία δε μπορεί να είναι το τελευταίο επιχείρημα. Απαιτείται πολιτική βούληση τώρα, λέμε όχι στην εγκατάλειψη.



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου