Κάθε ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών και υποδομών συνοδευόταν από το επιχείρημα (Δηλώσεις κου Χατζηδάκη) ότι ο ανταγωνισμός, η ελεύθερη αγορά, θα λειτουργήσει προς όφελος των καταναλωτών, τόσο ως προς τις τιμές όσο και ως προς την ποιότητα των υπηρεσιών. Την επόμενη κιόλας μέρα η διάψευση είναι πανηγυρική. Οι ιδιώτες συντονίζονται στην τιμολογιακή πολιτική (καρτέλ). Το έχουμε δει να συμβαίνει στις επικοινωνίες, στα σουπερμάρκετ, το βλέπουμε και στις εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας.
Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, αφού πρώτα κόπηκε σε κομμάτια (δίκτυο, εμπορία κλπ) όχι μόνο δεν έφερε φτηνά τιμολόγια αλλά τα εκτόξευσε σε δυσθεώρητα ύψη, παράλληλα οι παρεχόμενες υπηρεσίες με τις συνεχείς διακοπές ρεύματος εξελίσσονται σε εφιάλτη.
Η Κυβέρνηση που ομνύει στην ελεύθερη οικονομία και στον ανταγωνισμό αντί να παρεμβαίνει, επιχειρεί να δικαιολογήσει το ράλι τιμών και αυξήσεων σε εξωγενείς αιτίες, πολέμους, καιρικές συνθήκες κλπ.
Δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά ζουν με το άγχος της διακοπής του ρεύματος, οι μικρές επιχειρήσεις ασφυκτιούν, ενώ το παιχνίδι με τα "χρωματιστά τιμολόγια" καταλήγει παγίδα για τους καταναλωτές. Στον Πειραιά χιλιάδες είναι οι ειδοποιήσεις σε πολλά νοικοκυριά για διακοπή ρεύματος λόγω οφειλών.
Σε μία προηγούμενη περίοδο τα συσσωρευμένα χρέη των αδύναμων νοικοκυριών, οι κομμένες συνδέσεις επανασυνδέθηκαν ή επαναρυθμίστηκαν τα χρέη τους, με τη συμβολή και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Σήμερα, σε αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητές της, ενισχύοντας τα δίκτυα κοινωνικής πολιτικής για να στηριχθούν ευάλωτα νοικοκυριά.
