Η Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ χρειάζεται να μας υπενθυμίσει πώς ο αποκλεισμός προκύπτει τόσο από τις καθημερινές μας συμπεριφορές όσο και από τις κοινωνικές δομές που μας περιβάλλουν.
Η προσωπική στάση έχει σημασία: το παρκάρισμα σε ράμπες και διαγραμμίσεις τυφλών, η κατάληψη θέσεων ΑμεΑ και η αδιαφορία για τον δημόσιο χώρο στερούν σε συνανθρώπους μας βασικά δικαιώματα. Ας θυμόμαστε μάλιστα, ότι η αναπηρία δεν είναι πάντοτε ορατή.
Όμως η ευθύνη δεν σταματά στο άτομο. Η πολιτεία, με την απουσία προσβάσιμων μετακινήσεων, την έλλειψη κατάλληλων υποδομών για όλες και όλους, με τις καθυστερήσεις σε παροχές και την ανεπαρκή υποστήριξη σε εκπαίδευση, εργασία και υγεία, ενισχύει τον αποκλεισμό αντί να τον μειώνει. Όταν οι θεσμοί δεν ανταποκρίνονται, η ίδια η κοινωνία παράγει ανισότητες. Αυτό είναι ένα βασικό ζήτημα που δεν πρέπει να αγνοείται.
Η αναπηρία είναι ζήτημα δικαιωμάτων και ισότητας. Χρειαζόμαστε πολιτικές που βάζουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο, συλλογική ευθύνη και μια κοινωνία που δεν αποδέχεται τον αποκλεισμό ως «φυσικό» φαινόμενο. Η δημοκρατία δεν είναι πλήρης άλλωστε όσο κάποιοι/ες παραμένουν αόρατοι/ες.
Μια δημοτική αρχή μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη μείωση - και γιατί όχι στην εξάλειψη - του κοινωνικού αποκλεισμού και στη δημιουργία ενός δήμου με πλήρη προσβασιμότητα για όλους. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την ανάπτυξη και τη σωστή συντήρηση υποδομών όπως ράμπες, οδηγοί τυφλών και ασφαλείς διαδρομές, καθώς και από τη διασφάλιση ότι όλα τα δημοτικά κτίρια, οι υπηρεσίες και οι χώροι πολιτισμού μπορούν να χρησιμοποιηθούν άνετα από κάθε πολίτη.
Παράλληλα, η δημιουργία παιδικών χαρών και αθλητικών εγκαταστάσεων φιλικών σε ΑμεΑ ενισχύει τη συμμετοχή τους στην καθημερινή ζωή. Σημαντική είναι επίσης η βελτίωση των δημοτικών μεταφορών, με οχήματα κατάλληλα για άτομα με κινητικά ή αισθητηριακά ζητήματα, ώστε να εξασφαλίζεται η προσβασιμότητα σε βασικούς τομείς, όπως η υγεία και η εργασία.
Στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών και των παροχών, η ενίσχυση με εξειδικευμένο προσωπικό, τα προγράμματα υποστήριξης, οι ειδικές θέσεις εργασίας, η λειτουργία δομών όπως τα ΚΔΑΠ ΑμεΑ και το "πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι" προάγουν την κοινωνική ένταξη και την αυτονομία.
Τέλος, καθοριστικής σημασίας είναι η ενίσχυση της ενεργούς συμμετοχής των ίδιων των ΑμεΑ στον σχεδιασμό των τοπικών πολιτικών. Μέσα από συμβούλια, επιτροπές και ανοιχτές διαβουλεύσεις πριν από σημαντικές παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο, οι αποφάσεις θα πρέπει να διαμορφώνονται με βάση τις πραγματικές ανάγκες τους, συμβάλλοντας έτσι ουσιαστικά στη δημιουργία ενός δήμου που συνδυάζει λειτουργικότητα και προσβασιμότητα για όλους και όλες.
Η παράταξη «ΑλλάΖουμε τον Πειραιά για όλες & όλους» δεσμεύεται να προωθήσει μια πόλη χωρίς αποκλεισμούς, όπου η προσβασιμότητα και η ισότητα δεν είναι προνόμια, αλλά βασικά δικαιώματα κάθε πολίτη. Μαζί μπορούμε να χτίσουμε έναν Πειραιά με κοινωνικό χαρακτήρα και πρόσωπο.
Γιώργος Πάχος, Κοινωνικός Λειτουργός, Μέλος της δημοτικής παράταξης ΑλλάΖΟΥΜΕ τον Πειραιά για όλους & όλες.
